Parmak arı ile ağustos böceği

Sözcü:’’parmak arı bir gün çiçeklerin arasında geziniyormuş.’’ağustos böceği her zaman şarkı söylermiş, keman çalarmış. Hayvanlar, kuşlar, çiçekler, arılar doğadaki bütün canlılar hep şikayetçi olurlarmış. Parmak arı sormuş.

Parmak arı: Ağustos böceği yeter artık dün bugün doğadaki bütün canlıların, başını,  ağrıttın!

 Ağustos böceği: Parmak arı, ben senin iyiliğin için yapmıştım başınız dinlensin diye, hep şarkı söylerdim.

Parmak arı: Ama tam tersi, başımızı şişirdiğin yetmezmiş gibi birde keman çalıyorsun!

Ağustos böceği: Peki, o zaman öyle olsun. Ben size iyilik yapmıştım.Ama iyiliğimi anlamadınız.Ben sizleri çok seviyorum.Ama siz bana kötü davranıyorsunuz! Şarkı söylüyorum söyleme diyorsunuz. Artık ben çiçekler ülkesine gideceğim, sizde burada rahat, rahat dinlenin.

Parmak arı: Ağustos böceği, özür dilerim. Kırıcı laflar söylediğim için affet beni lütfen!

Ağustos böceği: Affetmem, siz benim kalbimi kırdınız. Hakaret ettiniz!

Parmak arı: Senin yerine, ben gidim lütfen ağustos böceği.

Ağustos böceği: Gitme zamanım geldi. Kendinize iyi bakın!  Elveda

Sözcü: ağustos böceği yükünü alıp yola çıkar artık arkadaşları dur gitme, derseler de artık, dur diyen yoktu. Günlerce aç ve susuz durdu. Yolculuğu, bir ay sürmüştü.Ve en sonunda çiçekler ülkesine varmıştı.

Ağustos böceği: Aaa burası ne güzel ama sadece çiçekler var burada hiç arkadaş olacağım arı bile yok L

Sözcü: Yanına, bir papatya gelmişti!

Papatya: Aaa çok şekersin sen! Ama üzgünüm bu ülkede seni almazlar.Çünkü;Bu ülkede sadece, çiçekler var. L

Ağustos böceği: Ama ben buraya ormanlar ülkesinden geldim geri gitmem çok uzun sürecek!

Sözcü: 1 gün sonra ağustos böceği beni istemiyorlar hiçbir ülkede diye.İntihar etmişti.Arkadaşları bu durumu duyunca çok üzülmüşlerdiL

Hazırlayan:irem kendime ait bir masaldır.